Frank met (oud)klasgenoten

De fiets

Op een prachtige dag in oktober 2016 ontmoeten zesdeklassers (1979) van de lagere school elkaar op een reünie. Het is een geweldige avond. Er is een onderlinge klik die een gat van 37 jaar direct overbrugt.

Positieve blik

Een van die klasgenoten is Frank. In 1979 een grappig, lief joch, wie iedereen graag mag. Nu in 2016 een grappige, lieve, sociale man, met een enorm positieve blik op het leven. Maar verdrietig genoeg ook met een progressieve ziekte: ALS.

Frank start na de reünie een WhatsApp-groep voor de oude klas. We houden via die groep en op andere manieren contact met elkaar. Dan laat Frank weten dat zijn ligfiets aangepast moet worden aan de toenemende bewegingsbeperkingen van Frank, anders kan hij niet meer fietsen. En eigenlijk is de fiets ook toe aan algehele revisie. Die fiets is dus belangrijk. Het is een manier voor hem om er  zelf of samen met zijn broer, op uit te kunnen trekken en van de natuur en de beweging te genieten. Frank was namelijk altijd heel erg sportief. De klas start een parallelle WhatsApp-groep ‘Fietsaccu voor Frank’, en zorgt in samenspraak  met  de Stichting ALSopdeweg! dat de fiets omgebouwd en opgeknapt wordt.

Frank zit tussen zijn oud klasgenoten

Vette gouden rand

Op een prachtige dag in februari 2017 levert een delegatie van de klas de fiets af. Frank weet dat een klasgenoot de fiets terug komt brengen. Hij weet niet dat wij als verrassing een mini reünie hebben bedacht voor deze gelegenheid. We verzamelen bij Van der Valk in zijn woonplaats. De zon schijnt, en met alle voorpret en gedeelde liefde voor Frank en zijn gezin zit er nu al een vette gouden rand om deze middag. Er is inderdaad sprake van verrassing bij onze klasgenoot en zijn vrouw bij het binnen denderen van deze strak geplande invasie.

Wij strijken neer in de woonkamer, met zijn allen zo dicht mogelijk bij Frank. En we halen herinneringen op. Het is fijn om hier te zijn; de woonkamer is een afspiegeling van het mooie karakter en het prachtgezin van deze mensen. Het voelt zo goed dat we eigenlijk niet meer weg willen, en we blijven veel langer plakken dan de bedoeling was.

Genieten!

Een testritje stond nog op het programma. Maar als Elisa vraagt: “Wat wil je Frank?” (wijze vrouw) zegt hij (wijze man): “Genieten!”. Genieten was het! Voor altijd in ons geheugen en hart gegrift. Een middag met gouden rand èn een dubbele regenboog.

En zeker een die we gaan herhalen.

Frank op de Sinner Comfort